An interesting translation in rhyming verse…
Last night, the wind brought wind of my Loved Friend who’d gone away.
I too shall yield my heart unto the wind: let come what may.
At length my loving comes to this: I have no confidant
but blazing lightning every night and dawn wind every day.
Defenseless in your deep curled locks, and out of me, my heart
never once said “Let me recall the body where I lay”
Today, I see my friends were wise to counsel against lovefall.
Elate my counselors’ souls, O Lord, and bless the truth they say.
Remembering you, my heart was bloodstruck every time wind blew
open the rosebud’s robe out on the grass in gentle play.
My weakened being leaked out through my fingertips till dawn,
whose wind blew hope of you, and brought the life back to my clay.
Hafiz, your noble heart will soon achieve your true desire.
Wherever noble men cry out, let every soul obey.
Translation by A.Z. Foreman
http://poemsintranslation.blogspot.com/2011/10/hafiz-ghazal-98-news-from-abroad-from.html
Original:
دوش آگهی ز یار سفرکرده داد باد من نیز دل به باد دهم هر چه باد باد
کارم بدان رسید که همراز خود کنم هر شام برق لامع و هر بامداد باد
در چین طره تو دل بی حفاظ من هرگز نگفت مسکن مالوف یاد باد
امروز قدر پند عزیزان شناختم یا رب روان ناصح ما از تو شاد باد
خون شد دلم به یاد تو هر گه که در چمن بند قبای غنچه گل می‌گشاد باد
از دست رفته بود وجود ضعیف من صبحم به بوی وصل تو جان بازداد باد
حافظ نهاد نیک تو کامت برآورد
جان‌ها فدای مردم نیکونهاد باد